Bloggrefleksjonar

Bloggen min har eksistert ei stund, men det har blitt få innlegg. Tid er ein faktor, men å ha noko på hjartet som ein ønsker å nå ut med, er ein føresetnad slik eg ser det. Refleksjon rundt tema ein er oppteken av, er bloggen si oppside. Ved å til dømes spreie blogginnlegget gjennom sosiale medium og få lesarar til refleksjonane sine, kan ein også få tilbakemeldingar og etablere ein arena for refleksjon saman med fleire. Bakgrunnen for dette blogginnlegget er deltaking i MOOC-kurset Smart Læring ved NTNU.

Meir enn å skrive eigne innlegg, er gleda over å lese gode bloggar som omhandlar interessante tema. Tilgangen til bloggar frå folk i eigen bransje som deler erfaringar, eller personar som bloggar om tema som opptek meg, blir stadig større. Gjenkjenning er fint, og det same er opplevinga av å bli introdusert for tankar og idear som set ein på sporet til noko nytt.

Mitt første blogginnlegg kom for få veker sidan med overskrifta Analoge, moraliserander, gretne menneske. Bakgrunnen for blogginnlegget var enda ein konferanse der foredragshaldaren ber alle i salen om å logge seg ut av Facebook, sjå opp frå Dagbladet sine kjendissider og følgje med på det som vart sagt på podiet. Denne uvitande haldninga og arrogansen til enda eit menneske som ikkje kjenner ein digital kvardag og moglegheitene som ligg i denne, vart den berømmelege siste dråpen. Då vart redninga denne bloggen og moglegheita til å kunne skrive om og dele opplevinga.

Mange bloggar, om ulike tema, og eg les ofte tilfeldige blogginnlegg utan at eg systematisk les bloggen til vedkomande. Det er ei stor bloggverd der ute. Tida strekk ikkje til med tanke på å følgje veldig mange, men eg har nokre som eg alltid har forventning til når dei publiserer nye blogginnlegg. Bloggar som eg har stor glede av innanfor temaet skule og utdanning, er til dømes June Breivik sine innspel og tankar om læring i ei digital tid: , Camilla Hagevold sine engasjerte blogginnlegg om skule i Skolevegen: , rektor Kjell Ove Hauge ved Kuben vgs:  og Martin Johannessen sin informative og inkluderande blogg, Lærerbloggen.

I tillegg følgjer eg bloggarar som Linda Lai,  Kathrine Aspaas,  og Anita Krohn Traaseth, med interesse. Dei skriv alle om tema som eg er interessert i eller engasjerer meg, men med ulike perspektiv og fokusområde.

I likskap med dei fleste andre sosiale medium, er det lett å opphalde seg i sin eigen andedam. Med det meiner eg at det er ein fare for å følgje og lese innlegg og artiklar som støttar opp om tankar og meiningar eg sjølv har. Det er derfor nødvendig å stadig utvide eigen krets og lese og følgje personar som utfordrar mitt eige syn. Eller for å seie det med Dostojevskij: «Ingenting er så fastslått at man ikke kan si noe nytt om det».

Advertisement